Ik heb mijn spiraal er vandaag uit laten halen. Waarom die er zat weet niemand. Toen mijn laatste vriend het vijf jaar geleden om onverklaarbare redenen uitmaakte (het dopje van de tandenpasta vergat ik er vaak op te doen, zoiets) was het zo’n beetje de dag na de plaatsing. Mijn hele kenker eigen risico voor jan lul er doorheen gejast. Dat liefdesverdriet was tergend. Ik at niks meer. Alleen gedroogde worst. Soms bluste ik het af met een augurk maar daar bleef het wel bij. Ik zat onder de pukkels van het vlees. Toen mijn moeder geschrokken opmerkte dat ook mijn billen pokdalig waren, heb ik de verslaving met enige ontwenningsverschijnselen afgebouwd – om netjes over te gaan op alcohol. Moedeloos schatte ik destijds in dat ik na drie jaar misschien weer ergens tegen aan zou kunnen liggen. Maar ja, we zijn nu vijf jaar verder en kunnen rustig constateren dat dat ding er voor niks in heeft gezeten.
Ik las dat een Mirena spiraal cortisol aanmaakt. Nou, daar heb ik al genoeg van. Ik ben een wandelende cortisnol. De stress giert door mijn lichaam bij het minste of geringste. De huisarts leek ook gestrest toen ik vroeg of ze hem er alsjeblieft uit wilde halen. ‘Hoezo wil je hem eruit?!’, Zei ze opvallend gepikeerd. Toen ik uitlegde dat ik worstel met stress, stond ze op, accelereerde naar een hoger register in haar stem en begon verhit een betoog af te steken dat die informatie volstrekte onzin is. Mijn vorige huisarts was nog erger, hij beweerde dat cortisol niet bestond. Waarom heb ik toch altijd het idee dat die klootzakken samenspannen om de waarheid te onderdrukken als het om medicijnen gaat? Ze zei, ‘Nou vooruit, ik haal hem er wel uit maar je kan altijd terugkomen voor een nieuwe hè’. Ondertussen zag ik dozen Mirena spiralen op haar plank liggen. Wat is daar toch aan de hand? Zit ze bij de spiralenmaffia? Ik bedoel, wat voor bonus krijgt ze hiervoor? Het deed even zeer toen ze met die eendenbek veel te lang in m’n onderste liep te wrikken. ‘Ja sorry, je baarmoeder is wat gekanteld’. Maar toen ze de spiraal met kracht uit mijn vagina rukte, wist ik: Dit is een nieuw tijdperk. Ik ben weer vrij. Zal je natuurlijk net zien dat morgen de ware ineens op de stoep staat. Dan ga ik lekker naast, of nog beter, onder hem liggen. Maar dan ga ik mijn dokter zeker niet spekken met een bonus.