Ik ben met het verkeerde been uit bed gestapt. Toen ik zojuist een raam wilde lappen en er een gordijnrails op mijn hoofd viel, wist ik het zeker.
Mijn eerste ervaring deze ochtend was het veel te laat wakker worden van een vlieg die het kennelijk lollig vond om cirkels om mijn hoofd te draaien. Dus heb ik het dier met een VT-wonen doodgeslagen.
Vervolgens nog wat pogingen gedaan om iets van deze zondag te maken. Daarbij vielen kledingstukken die ik aan kledinghangers ophing weer op de grond, stootte ik mijn teen aan een stoel (een classic), en gleden de boeken die ik in mijn boekenkast sorteerde er weer uit.
Kennelijk ben ik de dag verkeerd begonnen en word ik daar het komende etmaal voor gestraft. Maar ik wil vandaag een beetje succes. Ik wil van mij houden. Dat is al een onmogelijke klus.
Ik google wat ik moet doen om gelukkig te worden. Zo kom ik terecht bij een stralend yogakutwijf op een blog. Ze zegt dat groene sap je leven verandert.
Nou goed, ik wil ook een stralend yogakutwijf zijn, dus ik volg haar advies maar op dan. Ik flikker alles wat groen is in m’n blender. Eerst even de pesticiden eraf borstelen, dan schillen en in stukjes snijden.. ‘Ja t vergt wat tijd’ zegt het yogakutwijf ‘maar je zult zien dat je je weer levenslustig zal voelen’. Nou das goed nieuws, dus ik druk op de knop, en wat gebeurt er: Doet dat ding het niet! Waarom? Ja, dat weet niemand. En das altijd mooi hè. In conflict zijn met apparaten waar je je afhankelijk van hebt gemaakt en de ballen van begrijpt.
Nu zie ik geen andere mogelijkheid om de blender met zijn inhoud door mijn woonkamer heen te werpen. Spinaziebladeren, chlorellakorrels, komkommer en stukken gember vliegen door de ruimte. Zo dat zal die stoute blender leren. Dit maakt mijn dag weer goed. Ik zou al mijn meubelstukken door de ruimte moeten smijten om ze een lesje te leren. Maar ik ben voorlopig nog wel even zoet met het in de Biotex zetten van mijn witte bankhoezen en kussens… (Want de wasmachine doet het ook niet)